Zgłębiałam ostatnio dość intensywnie temat motywowania dzieci do nauki i zagadnienie indywidualizacji, bo przypadła mi przyjemność poprowadzenia kilku szkoleń z tych tematów dla nauczycieli przedszkoli i szkól podstawowych. Tym, co mnie buduje po tych szkoleniach, jest fakt poszukiwania przez niektórych nauczycieli nowych form dotarcia do dzieci i zgoda, co do tego, że zmiana jest potrzebna.
Dziś piszę do kobiet, do nas drogie dziewczyny, które każdego dnia zmagamy się ze sobą, ze swoimi mocami, słabościami, ze swoimi obowiązkami, sprawami naszych rodzin, opiniami innych, oczekiwaniami, potrzebami, stereotypami. Piszę do nas wszystkich i do każdej z osobna, które mierzymy się z codziennym poczuciem obowiązku, wewnętrznym przymusem, chęcią pokazania wszystkim, jakie jesteśmy świetne, dobre, doskonale zorganizowane …, i wiecie co? – takie właśnie jesteśmy!!!! Ale często jesteśmy też zmęczone/ przemęczone, bywamy sfrustrowane. Czujemy, ze gubimy (lub już zgubiłyśmy) gdzieś siebie, swoje pasje, czas na odpoczynek.