Rodzicu! Zrób sobie kawę, znajdź czas na kilka chwil refleksji i zastanów się, jak odpowiedziałbyś na kluczowe dla Twojej roli – bycia Rodzicem – pytanie o to, kim dla Ciebie jest Twoje dziecko?

Od odpowiedzi na powyższe pytanie zależy wszystko – Twój stosunek do dziecka, Wasze relacje, Twoje reakcje, styl wychowania, stosowane metody wychowawcze, przekonania dotyczące wspierania rozwoju dziecka, spostrzeganie swojej roli w życiu dziecka i wiele innych kwestii.

Dlatego daj sobie chwilę, wypisz wszystko co przychodzi Ci do głowy, wszystkie określenia na temat dziecka, z którymi się zgadzasz i odczucia. Wróć do tej listy jutro, może za kilka dni jeszcze coś dodasz. Kiedy będziesz miał poczucie, że Twoja lista jest na tę chwilę kompletna to przyjrzyj się jej bardzo uważnie. Jakie określenia dominują, jaki obraz dziecka rysuje się z tego co wypisałeś. Bądź ze sobą szczery i zastanów się, do jakiej grupy rodziców się zaliczysz:

Grupa pierwsza to rodzice stale kontrolujący, narzucający, ograniczający, stosujący kary i nagrody, by zmusić dziecko do określonych, oczekiwanych przez rodzica zachowań. Rodzice z tej grupy wyznają wciąż dość powszechne w naszym społeczeństwie przekonanie, że „Dzieci i ryby głosu nie mają”, nie widzą nic złego w klapsach. Mają poczucie, że dzieci trzeba poprawiać, strofować, „trzymać krótko”, bo „się zepsują”.

Grupa druga to z kolei rodzice pozwalający swoim dzieciom na wszystko, nie chcą ich ograniczać, zaspokajają ich wszelkie potrzeby, bo tak wyrażają swoją miłość. Rozumiem szacunek dla wolności człowieka i potrzebę uczenia jej dzieci, jednocześnie dostrzegam niebezpieczeństwo tkwiące w jej nieograniczoności. W naszym codziennym życiu ograniczają nas normy, zasady, przepisy i zwykła przyzwoitość i kultura, dlatego uważam, że tego też należy dzieci uczyć.

Trzecie grupa to rodzice, którzy cenią wolność dziecka, jego prawa, ale potrafią też stawiać granice (które wynikają choćby ze względów bezpieczeństwa, troski o zdrowie); choć kochają swoje dziecko potrafią mu odmówić spełnienia kolejnej zachcianki. To rodzice, którzy nie uznają bicia, ale poprzez rozmowę i dawany przykład uczą swoje dzieci szacunku dla ludzi i zasad, savoir vivre’u czy funkcjonowania wśród innych w zgodzie. Wiedzą, że dzieciom nie wszystko wolno i potrafią im to rzeczowo wyjaśnić, uzasadnić swoje stanowisko, budować dialog i dobre relacje. Taka relacja jest wymagająca, bowiem potrzebne jest zaangażowanie, uważność, umiejętność słuchania dziecka.

Bez względu na to, do której grupy się zaliczyłeś, to zapraszam Cię do czytania mojego bloga, do kontaktu. Chcę dzielić się z Państwem moją wiedzą i doświadczeniem. A na początek spróbuję odpowiedzieć na pytanie, które postawiłam w tytule:

Kim dla mnie jest dziecko?

• Dziecko to tajemnica, którą odkrywam każdego dnia.
• Dziecko jest człowiekiem przepełnionym miłością bezwarunkową, oddaną, która rośnie, rozkwita, gdy tylko dziecko czuje się bezpiecznie, gdy jest kochane.
• Dziecko to „gejzer” możliwości. Może nauczyć się wszystkiego, zachwyca się wszystkim co je otacza, jest ciekawe świata i ludzi.
• Dziecko jest wulkanem radości, entuzjazmu, energii. Doskonale czuje humor, nastrój, emocje dorosłych i reaguje na nie.
• Dziecko jest lekcją dla rodziców – pokory, uważności, samodyscypliny, zorganizowania, empatii, cierpliwości, bezwarunkowej miłości i odpowiedzialności.
• Dziecko jest człowiekiem o nieograniczonym potencjale, wielu talentach, które może skutecznie rozwijać, jeśli stworzone mu będą sprzyjające dla rozwoju warunki.
• Dziecko jest człowiekiem, młodym obywatelem, który za kilka / kilkanaście lat nabędzie praw wyborczych i będzie wpływał na losy społeczeństwa.
• Dziecko jest kreatorem, twórcą, osobą o potężnej wyobraźni i zdolności tworzenia, wymyślania pomysłów, nowych zastosowań, rozwiązań – oczywiście na skalę swoich możliwych aktywności i swoich potrzeb. Spójrz proszę na dziecko, gdy się bawi – możesz być zdumiony😊

Ta lista może być znacznie dłuższa. Chcę jednak pokazać, że dziecko jest człowiekiem, który zasługuje na najwyższy szacunek i na wsparcie rodziny i nauczycieli.

Dom i rodzina daje fundament dla życia, dlatego zastanówmy się kim dla nas jest dziecko? I jak możemy wspierać je w odkrywaniu świata.