Coraz bliżej końca wakacji. Wielkimi krokami zbliża się wrzesień i nasze pociechy ruszą do szkół i przedszkoli. To trudny czas zwłaszcza dla tych dzieci, które dopiero rozpoczną swą przygodę z przedszkolem i … dla ich rodziców. Dlatego dziś poświęćmy kilka chwil i zastanówmy się, jak możemy pomóc naszym dzieciom z radością odnaleźć się w nowej dla nich rzeczywistości.
Warto wziąć pod uwagę kilka kluczowych spraw:
- Nie straszmy dzieci przedszkolem! To bardzo ważne. Nie mówmy: „Jak pójdziesz do przedszkola to zobaczysz…”, albo „Pani w przedszkolu nie będzie taka dobra…”, albo „Jak nie będziesz grzeczny to poskarżę Pani” itp. Przedszkole nie może jawić się dziecku jako miejsce opresji, którym je straszymy. To ma być dla niego miejsce zabawy, kontaktów z rówieśnikami, wspierania dziecka w rozwoju poprzez różnorodne aktywności organizowane przez nauczycieli. Budujmy dziecięcą radość pokazując i opowiadając o przedszkolu jako miejscu kolorowym, pełnym zabawy i radości.
- Ułatwmy dziecku samodzielny start. Zanim jeszcze dzieci pójdą do przedszkola pomóżmy im jak najbardziej się usamodzielniać. Uczmy je samodzielnego korzystania z toalety, mycia rąk i zębów, jedzenia czy ubierania. Im bardziej samodzielne będzie nasze dziecko tym lepiej poradzi sobie z codzienną rutyna przedszkolnego dnia. Dodatkowo, gdy już dziecko będzie chodziło do przedszkola ubierajmy je w wygodne, „łatwe w obsłudze” stroje – spodnie na gumce, kapcie na rzepy, koszulki, które łatwo przeciągnąć przez głowę – bo choć nauczyciele będą gotowi udzielać pomocy to dzieci czują ogromną satysfakcję, gdy mogą być samodzielne i mogą pokazać, że coś już potrafią. Pamiętajmy też, że w przedszkolu dzieci bawią się w piasku, malują, lepią z plasteliny – nie ubierajmy ich zatem w drogie stroje, których zniszczenie, może być bolesne dla domowego budżetu.
- Nie przenośmy na dzieci własnych lęków czy niechęci. Bywa, że źle wspominamy własne przedszkole i opowiadamy o tym dzieciom – np. „zupa mleczna była straszna”, albo „nie cierpiałam leżakowania” – to sprawia, że dziecko jeszcze nie wie czy to lubi, a już ma wobec tego negatywny stosunek.
- Nie przedłużajmy rozstania z dzieckiem. Gdy odprowadzamy dziecko z rana do przedszkola pamiętajmy, że to jak to przeprowadzimy będzie w dużym stopniu wpływało na to, jak dziecko wejdzie do sali. Im dłużej trwa pożegnanie, im więcej zapewnień, że będzie dobrze, im mocniej prosimy żeby się nie martwiło, tym trudniej będzie dziecku poczuć się bezpiecznie i tym trudniej będzie mu rozstać się z rodzicem.
- Dotrzymujmy słowa danego dziecku. Kiedy obiecujemy coś dziecku dotrzymujmy danego słowa, np. mówiąc, że przyjdziemy po nie po obiedzie koniecznie bądźmy o czasie. Drodzy Rodzice pamiętajcie, że dzieci nie rozumieją pojęcia czasu, dlatego mierzą go wydarzeniami, sytuacjami. Uczą się rutyny dnia, wiedzą co po kolei dzieje się w przedszkolu i wiedzą, że zbliża się moment, gdy przyjdą rodzice – to daje im poczucie bezpieczeństwa i dlatego tak ważne jest, by byli Państwo o czasie.
- Uczcie dzieci zasad. W przedszkolu dziecko będzie poznawało reguły rządzące życiem w grupie społecznej. Będzie uczyło się dzielenia zabawkami, szanowania innych dzieci, słuchania nauczyciela, bezpiecznej zabawy. Uczcie dzieci tych samych zasad (możecie skonsultować to z nauczycielami) – to bardzo pomoże dzieciom odnaleźć się w świecie społecznych norm i zasad.
Droga Mamo, Drogi Tato! Uwierzcie, że przedszkola to instytucje, które mają na celu wspieranie Waszych dzieci w rozwoju, zbudowanie im bezpiecznej przestrzeni do zabawy, a przez nią do nauki i wzrostu. Oczywiście początki mogą być trudne (i zwykle są), dzieci mogą płakać, wtulać się w Wasze ramiona, nie chcieć zostawać w przedszkolu. TO NORMALNE! Trzeba to przetrwać, współpracować z nauczycielem i budować poczucie bezpieczeństwa dzieci.
Zaufajcie mi, jestem mamą dwóch chłopaków, którzy przedszkole mają za sobą. Adaptacyjne lęki są już za nami, ale po jakimś czasie pojawił się znów płacz… – tym razem dlatego, że za szybko przychodziłam, by zabrać ich do domu, a oni jeszcze się nie wybawili 😊 I to jest super!