Żyjemy w czasach, gdy codzienność wymusza na nas nieustanną gotowość do działania, skuteczność i najwyższe zaangażowanie. Dajemy się „wkręcić” w tę machinę potrzeb, oczekiwań czy poczucia obowiązku, często zapominając o sobie, o swoich potrzebach czy po prostu o odpoczynku.

Bywa, że nadmiar zadań, wyzwań, czy podjętych zobowiązań zaczyna nas przytłaczać, zawłaszczać nami w takim stopniu, że mimo pełnej koncentracji, czy mobilizacji do działania zaczynamy wpadać w panikę, że nie zdołamy wywiązać się ze wszystkich zadań. Czujemy, że to nas „przerasta”, że wszystko zaczyna nam „wymykać się” z rąk. Znacie to?

Bywa też i tak, że bardzo się staramy, wkładamy ogromny wysiłek w podjęte działania, a efekt jest słabszy od oczekiwanego, bądź oceniany inaczej, niezgodnie z naszymi intencjami.

Dopada nas poczucie bezsilności, zwątpienia, spadek wiary w siebie i we własne kompetencje. Sami pozbawiamy się poczucia sprawstwa, budując błędne przekonanie, że zawodzimy, że damy po sobie znać, że nie mamy wystarczających kompetencji.

Jeśli znacie to uczucie, to podzielcie się z nami, jak sobie z tym radzicie? Jak zwalczacie narastającą panikę?

Często możemy zauważyć, że stan paniki pojawia się w chwilach skumulowanego zmęczenia. Im jest ono większe, tym szybciej narastają wątpliwości. Najbardziej pożądane jest zatem danie sobie możliwości odpoczynku. Nie zawsze jest to jednak tak łatwe do wykonania. Gonią terminy, rozrasta się lista pilnych spraw. Warto zastanowić się wtedy nad dwoma kwestiami:

• priorytetyzacją zadań – potrzebne jest dokonanie analizy, które z zadań są dla nas kluczowe, od których bez wątpienia trzeba zacząć, a które mogą być wykonane później;
• delegowaniem zadań – czy wszystko musimy robić osobiście? Może część zadań możemy  przekazać innym?

Czasem jednak życie pokazuje, że wiele rzeczy układa się nawet wtedy, gdy nie jesteśmy w stanie wszystkiego kontrolować. Zachowajmy zatem spokój (o ile to oczywiście jest możliwe), róbmy swoje, a wszystko ma szansę ułożyć się dla nas pomyślnie. Nie dawajmy też odebrać sobie poczucia wiary w siebie, w swoja skuteczność. Głowa do góry!