Systematycznie przez media przetacza się dyskusja na temat funkcjonowania polskiej szkoły, jej niedoborów, koniecznych zmian. W rozmowach nad jej kształtem i celami zderzają się różne, często odmienne wizje. Zauważamy też, że coraz wyraźniej rozmijają się zasady organizacji edukacji formalnej ze współczesnymi oczekiwaniami nie tylko uczniów i ich rodziców, ale także z potrzebami nowoczesnego, demokratycznego społeczeństwa i zmieniającego się dynamicznie rynku pracy.
Zgłębiałam ostatnio dość intensywnie temat motywowania dzieci do nauki i zagadnienie indywidualizacji, bo przypadła mi przyjemność poprowadzenia kilku szkoleń z tych tematów dla nauczycieli przedszkoli i szkól podstawowych. Tym, co mnie buduje po tych szkoleniach, jest fakt poszukiwania przez niektórych nauczycieli nowych form dotarcia do dzieci i zgoda, co do tego, że zmiana jest potrzebna.
Znamy już harmonogram powrotu uczniów do edukacji stacjonarnej. Wiemy, że pierwsi na stałe do szkół wrócą uczniowie klas I-III, później stopniowo (hybrydowo) także starsi. W końcu, 31 maja wszyscy uczniowie mają już być ponownie w szkolnych murach.
Po roku edukacji zdalnej, dość szeroko ograniczonych kontaktów społecznych, wielogodzinnej edukacji przed monitorami, w słuchawkach na uszach powrót do „normalności” jest potrzebny – nie mam co do tego wątpliwości. Dzieci i młodzież muszą odbudować się psychicznie, emocjonalnie, a przede wszystkim społecznie. Potrzebują kontaktów, rozmów, śmiechu i bycia w grupie.
Osoby, które mnie znają wiedzą, że od lat piszę o potrzebie zmiany w edukacji – o położeniu nacisku na relacje, na ich demokratyzację, na partycypację. Piszę o konieczności wprowadzania w życie postulatów współdecydowania i włączania uczniów w procesy decyzyjne, zwłaszcza w sprawach ich dotyczących.
Continue reading „Czy zmiany w edukacji blokuje system czy zwykłe „nie da się”?”
Odpowiedź na powyższe pytanie zależy tylko od nas dorosłych – nauczycieli i rodziców. W ostatnim czasie prowadzę liczne szkolenia z zakresu kompetencji kluczowych, w tym także w obszarze kompetencji matematycznych. Jestem przekonana, że rozwój istotnych dla naszego życia umiejętności i predyspozycji ma swoje podstawy w dzieciństwie, w pierwszych latach naszego życia. Z tego względu ważną rolę odgrywa mądra, odpowiedzialna edukacja już na poziomie przedszkola.
Continue reading „Matematyka w życiu dziecka – dobra zabawa czy żmudna nauka?”
Każde dziecko jest inne – teoretycznie ma tego świadomość każdy nauczyciel, wiedzą to rodzice. Nie sposób zatem wspierać w pełni rozwój wszystkich dzieci posługując się tymi samymi sposobami, metodami, narzędziami. Tymczasem często tak właśnie, wręcz uporczywie, robimy wychowując w domu swoje dzieci, czy nauczając je w przedszkolu czy w szkole. Uczymy tego samego, w ten sam sposób, w tym samym czasie, a później dziwimy się, że nie widać efektów, bądź są niezadowalające.
Continue reading „Dzieci są różne – myślą, działają i uczą się na różne sposoby”
David Lewis w swojej książce „Jak wychować zdolne dziecko” wyraził pogląd, że „dziecko rodzi się wszechstronnie uzdolnione, z pełną możliwością rozwoju we wszystkich kierunkach, potencjalną wybitną inteligencją i zadatkami na rozwijanie wielkiej twórczości oraz dużym talentem społecznym. Trzeba stworzyć mu możliwości ich maksymalnego rozwoju”. Skierował też do rodziców apel: „Mam nadzieję, iż podzielacie moją wiarę w ogromną obietnicę, jaką przynoszą ze sobą na świat najmłodsi oraz że zechcecie odegrać swoją rolę w zapewnieniu im pełnej samorealizacji”.
Continue reading „Nauczycielu, czy dostrzegasz potencjał swoich uczniów?”
Coraz bliżej końca wakacji. Wielkimi krokami zbliża się wrzesień i nasze pociechy ruszą do szkół i przedszkoli. To trudny czas zwłaszcza dla tych dzieci, które dopiero rozpoczną swą przygodę z przedszkolem i … dla ich rodziców. Dlatego dziś poświęćmy kilka chwil i zastanówmy się, jak możemy pomóc naszym dzieciom z radością odnaleźć się w nowej dla nich rzeczywistości.
Continue reading „Kilka słów o adaptacji dziecka do przedszkola”
W ostatnich latach na nowo mamy do czynienia z szeroką dyskusją na temat edukacji (od edukacji przedszkolnej począwszy). Mówimy o dzieciach zdolnych i potrzebie rozwijania ich potencjału. Szeroko dyskutujemy na temat miejsca dziecka w edukacji, ścierając poglądy mówiące o potrzebie uczenia dyscypliny i podporządkowania („by uczniowie nie wchodzili na głowę nauczycielom”), z poglądami dowodzącymi potrzeby włączania dzieci w sytuacje decyzyjne, rozstrzygające, angażujące dziecko i uczące przyjmowania na siebie odpowiedzialności.
William Arthur Ward napisał – „Słaby nauczyciel – opowiada. Dobry nauczyciel – wyjaśnia. Bardzo dobry nauczyciel – demonstruje. Genialny nauczyciel – inspiruje”. Przez wszystkie lata edukacji spotykamy na swojej drodze różnych nauczycieli. Jedni są dla nas inspiracją, inni źródłem lęku. Jedni budują naszą wiarę w siebie, a inni okaleczają naszą samoocenę na lata.
Continue reading „Za co jestem wdzięczna moim nauczycielom?”