Dzisiejszy wpis może być nieco inny od dotychczasowych, mam jednak nadzieję, że zatrzyma Was bodaj na chwilę i zachęci do refleksji nad tym, jak budujemy markę osobistą i nad tym, jak przyczyniamy się do budowania marki pracodawcy/ grupy zawodowej itd.
Czym jest marka osobista? Mówiąc najprościej to nasz wizerunek, to z jakimi wartościami jesteśmy kojarzeni, jaką opinią się cieszymy i jakie uczucia wywołujemy u innych na myśl o nas, naszej pracy, skutecznym działaniu itd.
Słownik języka polskiego podaje, że odpowiedzialność to: 1) „obowiązek moralny lub prawny odpowiadania za swoje lub czyjeś czyny” oraz 2) „przejęcie na siebie obowiązku zadbania o kogoś lub o coś”.
Odpowiedzialność to pojęcie złożone, które sytuuje nas wobec pewnych powinności, obowiązków, poczucia konieczności działania, podejmowania określonych zachowań, a czasem powstrzymywania się przed pewnymi działaniami, krokami.
W powyższym tytule nakreślona została najprostsza droga poznawania świata przez człowieka w pierwszych latach życia. Dzieci są wspaniałymi, uważnymi obserwatorami życia, otoczenia i nas dorosłych. Od pierwszych miesięcy gromadzą liczne obserwacje. W wieku przedszkolnym nic już nie umknie ich uwadze. Często dorośli zauważają, że nawet, gdy dzieci zajęte są zabawą, to obserwują i słuchają tego co mówią, czy robią dorośli, dopytują nas o to co widzą czy słyszą.