Mamy dość skomplikowane czasy. Z jednej strony obserwujemy prymat jednostki, postulujemy indywidualizację, eksponujemy JA, dążymy do realizacji własnych celów (często bez oglądania się na innych), „wyścig szczurów”. Z drugiej strony zaś coraz bardziej ujawnia się potrzeba przynależności do grupy, chęć budowania wspólnoty dającej wsparcie i poczucie bezpieczeństwa.
