„Na całym świecie nie ma nic równie trudnego do zdobycia i równie łatwego do stracenia jak zaufanie” – H. Murakami
Dla skutecznego funkcjonowania, budowania relacji oraz pewności siebie i wiary w swoje możliwości potrzebujemy zaufania. Zaufania do osób, które nas otaczają, które z nami mieszkają, pracują, z którymi się spotykamy, a także poczucia, że oni ufają nam. Zaufanie to wartość, która gruntuje nas w życiu, w relacjach, w zadaniach, w obowiązkach i w pasjach.
Znamy już harmonogram powrotu uczniów do edukacji stacjonarnej. Wiemy, że pierwsi na stałe do szkół wrócą uczniowie klas I-III, później stopniowo (hybrydowo) także starsi. W końcu, 31 maja wszyscy uczniowie mają już być ponownie w szkolnych murach.
Po roku edukacji zdalnej, dość szeroko ograniczonych kontaktów społecznych, wielogodzinnej edukacji przed monitorami, w słuchawkach na uszach powrót do „normalności” jest potrzebny – nie mam co do tego wątpliwości. Dzieci i młodzież muszą odbudować się psychicznie, emocjonalnie, a przede wszystkim społecznie. Potrzebują kontaktów, rozmów, śmiechu i bycia w grupie.
Nie od dziś wiemy, że polska edukacja potrzebuje zmiany. Nie będę pastwiła się nad naszym systemem, bo już nie raz pisałam krytyczne teksty także naukowe. Ale muszę i chcę jak mantrę powtarzać, że kluczem do zmiany jest postawienie akcentu na relacje międzyludzkie – w różnych relacjach: nauczyciele – dzieci, między dziećmi, rodzice nauczyciele, dyrektor – nauczyciele czy rodzice itp.
Dla harmonijnego rozwoju człowiek potrzebuje funkcjonować w sprzyjającym środowisku, w warunkach, które w optymalny sposób pomagają mu zaspokajać życiowo istotne potrzeby.
Paulo Coelho napisał: „Świat zmienia się pod wpływem twojego przykładu, nie opinii”. W sposób szczególny słowa te odnoszą się do nauczycieli i ich relacji z uczniami. Im młodsi uczniowie tym prezentowany przykład istotniejszy i wywierający większy wpływ na życie młodego człowieka. Z okazji rozpoczętego nowego roku szkolnego zachęcam nauczycieli do podjęcia trzech wyzwań:
Edukacja definiowana w najbardziej ogólny sposób to wspieranie dziecka w rozwoju (por. D. Waloszek). Siłą tej definicji jest fakt, że wskazuje ona na kwintesencję tego procesu i obejmuje szereg oddziaływań skierowanych na uczącego się / rozwijającego się człowieka.
Continue reading „Słów kilka o wspieraniu dziecka w rozwoju”