W ostatnim moim artykule pisałam o przywództwie opartym na zaufaniu. Dziś chcę napisać kilka słów o zaufaniu w zespole i o kontekstach samego zaufania, bo kryje ono w sobie mnóstwo odcieni, niuansów.
Tag: zespół
Przywództwo oparte na zaufaniu
Żyjemy w czasach napięć, rosnącej niepewności, obaw, dużej nieprzewidywalności. Ze wszech stron odczuwamy presję nadążania za zmianami, presję oczekiwań, a w końcu sami w sobie budujemy wewnętrzny imperatyw udowadniania, że jesteśmy skuteczni, że damy radę, że na nas można liczyć. Z drugiej strony coraz głośniej mówimy o tym, że poszukujemy spokoju, poczucia bezpieczeństwa i stabilizacji. Chcemy funkcjonować w relacjach (prywatnie i zawodowo) opartych na szacunku i zrozumieniu.
Zespół – wartość dla firmy
Do napisania tego artykułu skłoniła mnie rozmowa z klientką, która zmęczona i w poczuciu bezradności, w trakcie naszej rozmowy wyznała z żalem: „U nas nie ma zespołów. Każdy gra na siebie”. Z dalszej wypowiedzi wynikało, że w jej firmie „na siebie” gra każdy – menedżerowie, pracownicy (bo przykład idzie z góry), każdy myśli tylko o tym, jak być lepszym od innych, jak to udowodnić, jak wyprzedzić kolegów. A nikt nie myśli o tym, że razem mogliby być bardziej efektywni, a sama praca nie niosłaby tyle stresu.
„Syndrom oszusta” – też tak masz?
W jednym z ostatnich postów pisałam o lęku, o tym, jak nas ogranicza i dlaczego warto go pokonać, by nie tracić możliwości i szans. Postawiłam Wam pytanie „Co byście zrobili, gdybyście się nie bali?” Dostałam sporo maili, w których dzieliliście się ze mną swoimi refleksjami – bardzo Wam dziękuję za wszystkie głosy, listy i pytania. Ale ich lektura sprawiła, że znów wracam do polecanej ostatnio książki S. Sandberg „Włącz się do gry” (Katowice 2013, Wyd. Sonia Draga).