Mamy coraz częściej poczucie, że wokół nas jest mnóstwo zobojętnienia, brutalności i braku wrażliwości. Media atakują nas scenami przemocy, szeroko nagłaśniane są sytuacje ataków między rówieśnikami, coraz mniej interesujemy się ludźmi potrzebującymi, nie wspominając już o tym, że coraz rzadziej zachwycamy się pięknem naszego otoczenia – kwiatem, drzewem, krajobrazem… Zatracamy naszą naturalną wrażliwość i empatię. Nie trzeba pisać do czego nas to prowadzi…

Tymczasem warto pamiętać, że wrażliwość na drugiego człowieka, na piękno świata jest  tym, co rozwija się w człowieku już w dzieciństwie. Niehamowany zachwyt nad światem, nad każdą biedronką, kamykiem czy listkiem to codzienność dziecka, to umiejętności, które naturalnie rodzą się w człowieku we wczesnym dzieciństwie i których rozwój należy wspierać od pierwszych lat życia.

Wakacje to doskonały czas, by przypomnieć sobie czym jest uważność, wrażliwość i empatia. Zwalniamy od codziennym obowiązków, wychodzimy z biur, szkół czy domów i ruszamy na szlaki, spacery, podbój miast. Zachwyćmy się światem na nowo, bądźmy uważni i wrażliwi i uczmy tego dzieci:

• Uczmy wrażliwości na drugiego człowieka – na inność, na biedę, na chorobę, na słabość. Podkreślajmy wartość człowieka pomimo jego odmienności czy  słabości. A może jesteśmy w stanie jakkolwiek pomóc, może chociaż porozmawiać, wesprzeć dobrym słowem, gestem…
• Wrażliwość i empatia mają szansę rozwijać się także w kontakcie z przyrodą – jak traktujemy muchę czy ślimaka? Czy ćma, która wleciała do naszego domu musi ginąć? Co może czuć pies ciągany za ogon?
• Nie bójmy się rozmawiać z dziećmi na takie tematy jak: Co oznacza bycie miłym dla kolegi? Co czułeś, gdy ktoś zrobił Ci przykrość? Jak należy traktować zwierzęta? Czy warto zrywać polne kwiaty, by cieszyć się przez moment ich pięknem? Jak należy traktować przyrodę, by móc cieszyć się jej pięknem jak najdłużej?
• Zrób listę postanowień np. dotyczących opieki nad zwierzęciem – by móc opiekować się nim jak najlepiej.
• Zastanów się z dzieckiem, jak pomóc choremu koledze, babci czy sąsiadce? Co może zrobić rodzic, a co dziecko?
• Rozmawiaj z dzieckiem, rozwijaj jego słownictwo. Niech pozna znaczenie takich słów jak, uprzejmość, pomoc, troszczenie się, empatia, bycie miłym itp.
• Modeluj zachowania dziecka swoim przykładem, pokazuj własną wrażliwość (wobec dziecka i wobec innych osób), stale kieruj się uprzejmością i wrażliwością wobec napotkanych ludzi, delikatnością wobec zwierząt i przyrody. Mów o swoich uczuciach i pytaj o uczucia dziecka.

Wakacje to czas, gdy spędzamy z dziećmi więcej czasu, więcej rozmawiamy, więcej się z dzieckiem bawimy, a przez to doświadczamy wielu okazji, by dawać przykład empatii i wzór wrażliwości. Zachwycajmy się pięknymi miejscami, doceniajmy piękne chwile, łapmy okazje, by rozbudzać dziecięcą wrażliwość… i swoją również.

Życzę zachwycających, pełnych wrażliwości i empatii chwil!