Okres urlopowy w pełni. Większość z nas złapie bodaj kilka dni wolnego, by odpocząć, może gdzieś wyjechać, spotkać z rodziną i przyjaciółmi. Niektóry z nas w tym czasie planują mniejsze lub większe remonty, porządki, nadrabianie zaległości, a jeszcze inni szukają dodatkowego zajęcia, by trochę dorobić do domowego budżetu.
Tag: relaks
Naucz się odpuszczać
Na jednym z webinarów prowadzonych przez Grupę Spotkanie, jedna z Trenerek podzieliła się z nami cytatem ze słów Wiktora Osiatyńskiego:
„(…) Wstać rano, zrobić przedziałek i się odpieprzyć od siebie. Czyli nie mówić sobie: muszę to, tamto, owo, nie ustawiać sobie za wysoko poprzeczki i narzucać planów, którym nie można sprostać. Bez egoizmu, ale bardzo starannie, dbać o siebie i swoje własne uczucia. Poświęcać się temu co sprawia przyjemność. Ja zapisuje rano, co mam zrobić. A chwilę potem skreślam połowę. To bardzo ważne, by siebie samego nie nastawiać na dzień czy na całe życie tak ambitnie, że niepowodzenie będzie nieuniknione. Jeśli człowiek chce za dużo osiągnąć, zaplanować, zrealizować, to jest stale z siebie niezadowolony. A może po to, by być z siebie zadowolonym, wystarczy robić rzeczy, które są potrzebne, godziwe, warte, dobre, bez wymagania od siebie więcej, niż można osiągnąć.”
Dopada nas zwątpienie
Niektórzy z nas już od ponad miesiąca, inni nieco krócej, spędzają swój cały czas w domu, na balkonie, a co szczęśliwsi – w ogrodzie. Jedni pracują zdalnie, uczą w domu swoje dzieci, inni wyhamowali nagle i z obawami patrzą w przyszłość stawiając pytania o to co przyniosą kolejne dni, które nagle przestały być pewne, stabilne, przewidywalne.
Zatrzymaliśmy się – i co dalej?
Kwarantanna, akcja #zostanwdomu, dla nas często nakaz pracy zdalnej i obowiązek edukacji w domu dla naszych dzieci. Do tego towarzysząca nam obawa o zdrowie własne i bliskich. To nasza rzeczywistość ostatnich dni. Jak się z tym czujemy? Jakie emocje nam towarzyszą i jak sobie z nimi radzimy? Przedłużający się stan poczucia niepewności, zagrożenia, stresu może niekorzystnie wpływać na nasze zdrowie i ogólne funkcjonowanie – także w relacjach z innymi ludźmi.
Dzieci też potrzebują odpocząć
W codziennej pogoni za sukcesem intensywnie zagospodarowujemy swój czas – wybieramy kursy, szkolenia, podnosimy swoje kwalifikacje. Coraz więcej pracujemy, coraz mniej dbamy o zdrowy balans między pracą a odpoczynkiem. Przenosimy to też na nasze dzieci – presja wyników, ocen, osiągnięć popycha nas do tego, by zapisywać je na nowe zajęcia dodatkowe – lekcje języka obcego, gry na instrumencie, zajęcia sportowe.
Carpe diem!
I zaczęły się wakacje! Dla niektórych czas upragnionych urlopów, dla innych czas planowania odpoczynku, który nastąpi dopiero w sierpniu. Mimo różnych terminów, długości, celów naszych wakacyjno-urlopowych podróży, myśli większości z nas krążą obecnie wokół czasu wolnego, odpoczynku, relaksu. Po ciężkim, wyczerpującym roku nauki czy pracy potrzebujemy odetchnąć, „naładować akumulatory”, by potem z nowymi siłami i zapałem wrócić do swoich obowiązków.
Czy umiemy odpoczywać?
Święta, Sylwester, Nowy Rok – wielu z nas „złapie” kilka dni wolnego, a przy odrobinie starań może się z tego zrobić naprawdę dobry czas, by odpocząć, zrelaksować się po przedświątecznej gonitwie i pracy, by „naładować akumulatory”, by z nową energią wejść w wyzwania czekające nas już za progiem kończącego się roku. Zastanawiam się tylko, czy aby na pewno potrafimy odpoczywać?